ΣΚΗΝΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Ιστορία αγάπης
Μιλούσαν έντονα. Σχεδόν μάλωναν αδιαφορώντας για τον κόσμο γύρω τους. Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Το αγόρι γύρω στα δέκα οχτώ . Μελαχρινό, όμορφο, καλοφτιαγμένο, με τζιν και μπλουζάκι μαύρο , ακουμπισμένο με το ένα χέρι σε μια κολόνα, κάπου εκεί το κέντρο της Σπάρτης . Το κορίτσι κάπου στα δεκάξι, στεκόταν μπροστά του σε απόσταση αναπνοής . Ξανθό , με μακριά ίσια μαλλιά, μ’ ένα κοντό γαλάζιο φουστανάκι και δακρυσμένα μάτια.
Το αγόρι επιθετικό . Ζητά εξηγήσεις . Το κορίτσι προσπαθεί να αμυνθεί . Να τον πείσει:
-Σας είδα …εσύ γελούσες …τον κοιτούσες στα μάτια με νόημα …ύστερα μου μίλησες ψυχρά …!
-Δεν συμβαίνει τίποτε σου λέω … στ’ ορκίζομαι …απλά κουβεντιάζαμε ….πηγαίνουμε μαζί στο φροντιστήριο …!
-Σταμάτα ! Έχεις αλλάξει …δεν μ’ αγαπάς …μου λες ψέματα!
Η τελευταία φράση χτύπησε το κορίτσι σαν μαχαιριά, ξέσπασε σε λυγμούς .
-Εγώ σου λέω ψέματα ;
Έβαλε το κεφάλι κάτω , γύρισε απότομα κι άρχισε να απομακρύνεται βιαστικά .
Το αγόρι μαρμάρωσε . Ήταν φανερό πως ούτε ήθελε ούτε πρόσμενε μια τέτοια αντίδραση . Κοίταξε αμήχανα γύρω του κι ύστερα η ματιά του καρφώθηκε στο κορίτσι που απομακρυνόταν . Έκανε μερικά διστακτικά βήματα κι ύστερα , ξαφνικά , άρχισε να τρέχει πίσω από το κορίτσι . Στο δρόμο του ήταν ένα ανθοπωλείο . Μπήκε μέσα ορμητικά και βγήκε σε λίγο μ’ ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο στο χέρι .
Στο μεταξύ , το κορίτσι είχε κοντύνει το βήμα του . Σαν κάτι να έλπιζε , σαν κάτι να ευχόταν . Έριξε πίσω της δυο κλεφτές ματιές . Η άκρη του ματιού της πήρε το αγόρι να έρχεται τρέχοντας προς το μέρος της και το βήμα της έσβησε σχεδόν . Λαχανιασμένο το αγόρι έφτασε κοντά της . Πλησίασε διστακτικά και τη σκούντησε στον ώμο τρυφερά .
-Ψιτ !!!
Εκείνη γύρισε . Της πρότεινε το κατακόκκινο τριαντάφυλλο.
-Συγγνώμη ! Σ’ αγαπώ !
-Κι εγώ σ’ αγαπάω …κουτέ !
Πήρε το τριαντάφυλλο, το ’φερε κοντά στα χείλη της και σχεδόν πέταξε στην αγκαλιά του . Φιλήθηκαν εκεί στη μέση του πεζοδρόμιου σαν να ήταν μόνοι στον κόσμο όλο. Πιάστηκαν ύστερα απ’ τη μέση και βάδισαν μαζί , κουβεντιάζοντας τρυφερά , σαν τίποτε να μην είχε συμβεί μεταξύ τους .
Ήταν δυο νέα παιδιά που μόλις είχαν αρχίσει να διαβάζουν τις πρώτες σελίδες του βιβλίου της Ζωής και της Αγάπης !
ΥΓ : (Το περιστατικό είναι πραγματικό . Έγραψα αυτά ακριβώς που είδα . Κι αν δεν τα άκουσα όλα... όμως τα φαντάστηκα).
Βαγγέλης Μητράκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου